fırtına değil
kasırga değil
sessiz bi yaz yağmuru
ardımda kalan kalabalıklar
gitmek bazen zaruri fiil
kalmak zehirdir kana kana
yine de susuyorum
yine de kimsesiz
adını anmak haykırmak değil
yorulmak pes değil
ben uzattım elimi bekliyorum
bu kez içimde umutlar
sesi kısık radyolar gibi
neşelendirmek için
varım bugün
yokum yarın
avcuma sığdırdıkların yarım
.
keşke yalnız bu kadar olsa
keşke yalnız bu kadar