Susuyorum.

fırtına değil 

kasırga değil

sessiz bi yaz yağmuru

ardımda kalan kalabalıklar

gitmek bazen zaruri fiil

kalmak zehirdir kana kana

yine de susuyorum

yine de kimsesiz

adını anmak haykırmak değil

yorulmak pes değil

ben uzattım elimi bekliyorum

bu kez içimde umutlar

sesi kısık radyolar gibi

neşelendirmek için

varım bugün

yokum yarın

avcuma sığdırdıkların yarım

.

keşke yalnız bu kadar olsa

keşke yalnız bu kadar 


Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: