her şey yolsuzdu
yordamsız yaşadım
geceler var ya
yıldızlar için vardı
bana dar gelir artık bu yol
yıllar bebekliği önce
sonra çocukluğu aldı
yavaş yavaş gençlikte gebe
bir ben kaldım geriye
bir de hatırımdaki bu kuru çehre
her şey uçsuzdu
bucaksız öldüm
seherler var ya
garipler için vardı
bana sığ gelir artık bu han
yıllar aklı önce
sonra selimi aldı
yavaş yavaş ahval de gebe
bir ben kaldım geriye
bir de ardımdaki buruk cümle…
zeynepakay.art 