bir nebze boğuluyorum
sigarasız
yolsuz yordamsız kaybolmuş gecem de
ışıkları yanmıyor kanı tutmuyor
durup idrakine varmaya dağınıklığın
bir sessiz çığlık gecem de birde ıslak pınarım
yıldızları çözmeye çalışsam tespih tanesi
güneş desen epey oldu görmeyeli
hayat desen değil çözülesi
bir nebze öksürüyorum
karanlık
ıssız ıpıssız mağara içinde
sıcağı yok kubbesi hiç yok
üşüyorum korkuyorum epeyce
bir karanlık birde yalnızlığım gecem de
örülmüş çorapları söksem çözüldü sahi
görebilsem ah görebilsem karanlığın sesini
bölebilsem ah bölebilsem
ben ki bana hiç doğmamışım
bir nebze gülüş kalmış dudaklarımda
bir çift söz damağımda takılan
ben ki aynaya hiç bakmamışım
rüzgârda üşümemiş
fırtına da korkmamışım
bir gecemdeyim ölebilirim ansız
“Ansız.” için bir cevap
mısralarınızda kendinizi anlatmakta usta olmuşsunuz bence şiirleriniz bir nebze kurumaya yüz tutmuş bir ağaçın son halinden ilhamla yazılmış sanki bence sizler bu şiirlerin boşa harcanmasına müsade etmemelisiniz.
sadece internette yazmak yerine bir kitap denemesi yapabilirsiniz.
BeğenBeğen